ისააკ თუთბერიძე

 ისააკ თუთბერიძე დაიბადა 1919 წელს ხობის რაიონის სოფელ ბიაში ღარიბი გლეხის ოჯახში. არასრული საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლა განაგრძო ქ. ბათუმის სუბტროპიკულ ტექნიკუმში. მისი დამთავრების შემდეგ, 1939 წლიდან შრომითი საქმიანობა დაიწყო ბათუმის რაიონში ჩაის კულტურის უბნის აგრონომად. 

1940 წლის აპრილში გაიწვიეს საბჭოთა არმიის რიგებში. აქტიური მონაწილეობა მიიღო სამამულო ომში. სამამულო ომიდან დაბრუნების შემდეგ, 1946 წლიდან მუშაობს ხობის რაიონში სხვადასხვა თანამდებობებზე: 1946-1951 წლებში მუშაობდა ჯერ ხობის, ხოლო შემდეგ ბიის კოლმეურნეობის აგროტექნიკოსად. 1954 წელს დაამთავრა მცხეთის კოლმეურნეობის თავმჯდომარეთა მოსამზადებელი სამწლიანი სკოლა. ამავე წელს დაიწყო მუშაობა საქართველოს კპ ხობის რაიკომში მტს-ების ზონის ინსტრუქტორად. 1955-1958 წლებში მუშაობდა ძველი ხიბულის ლენინის სახელობის კოლმეურნეობის გამგეობის თავმჯდომარედ. 1958-1962 წლებში მუშაობდა ჯერ შუა ხორგის ენგელსის სახელობის კოლმეურნეობის გამგეობის თამჯდომარედ, ხოლო შემდეგ ხობის მშრომელთა დეპუტატების რაიონული საბჭოს აღმასრულებელი კომიტეტის დამზადების ინსპექტორად.

1962 წელს არჩეულ იქნა ნოჯიხევის ჭავჭავაძის სახელობის კოლმეურნეობის თავმჯდომარედ, სადაც თერთმეტი წელი იმუშავა ამ თანამდებობაზე.

 ი. ზ. თუთბერიძე 1971 წელს ქ. სოხუმში დაუწრებლად დაამთავრა საქართველოს სუბტროპიკული მეურნეობის ინსტიტუტი. მას მიღებული ჰქონდა მთავრობის ჯილდოები - საპატიო ნიშნის ორდენი და მედლები.

   ი. ზ. თუთბერიძე საქართველოს კომპარტიის ხობის რაიონული ორგანიზაციის 25-ე, 27-ე და 28-ე პარტიული კონფერენციების მიერ არჩეულ იქნა პარტიის რაიონული კომიტეტის წევრად, იყო ხობის მშრომელთა დეპუტატების მე-12 მოწვევის რაიონული საბჭოს დეპუტატი.

ისააკ თუთბერიძე გარდაიცვალა 1976 წელს.

       

ხეთის სასოფლო-სამეურნეო ტექნიკუმის 1959-1960 წლების გამოშვება

 ხეთის სასოფლო-სამეურნეო ტექნიკუმის 1959-1960 წლების გამოშვება. ფოტოზე ასევე ასახულია ტექნიკუმის ძველი შენობა.

ფოტოზე დგანან:

უბილავა, გ.

იოსავა, მ.

კვარაცხელია, დ.

ბულია, ო.

შედანია, ნ.

სერგია, ვ.

ბერაია, ნ.

ჩიტაია, კ.

შელია, ფ.

ყურუა, გ.

შონია, ა.

შედანია, ს.

ღურწკაია, გ.

ღურწკაია, თ.

რაფავა, კ.

კორკელია, ჯ.

შამუგია, გ.

ჯიქია, კ.

თორია, ვ.

ხაზალია, გ.

ლაგვილავა, მ.

საჯაია, ვ.

კობახიძე, მ.

წურწუმია, ა.

ღურჯია, ტ.

შედანია, ხ.

თირქია, დ.

ჯოლოგუა, ი.

შონია, ბ.

ბაძაღუა, ბ.

კვარაცხელია, გ.

მეგრელიძე, ნ.

ჩაჩიბაია, კ.

წყარო: ციფრული ფოტომატიანე.

ხობის რაიონის სოფელ თორსის საშუალო სკოლის პირველი და მეოთხე გამოშვების ფოტოები

 თორსის საშუალო სკოლის პირველი გამოშვება,1968-1969 წლები. დირექტორი ნორა კუკავა. ზედა რიგში მარცხნიდან მეოთხე-მეორე მსოფლიო ომის ვეტერანი და გეოგრაფიის მასწავლებელი, ნიკოლოზ ბუკია.

ნორა კუკავა დირექტორი, სასწავლო ნაწილის გამგე თედორე კაცია, გეოგრაფიის მასწავლებელი ნიკოლოზ ბუკია, ქართულის მასწავლებელი მაქსიმე გულუა, ნაზი შელია ქიმიის მასწავლებელი, ომიანე შელია შრომის მასწავლებელი, ბოტანიკის მასწავლებელი ემელიანე კუჭავა, გერმანულის მასწავლებელი ვანო დგებუაძე, ისტორიის მასწავლებელი კოლია ბაძაღუა.

თორსის საშუალო სკოლის მეოთხე გამოშვება,1971-1972 წლები.

ხობის (ხეთის) მომღერალთა ანსამბლი

 ხობის (ხეთის) მომღერალთა ანსამბლი. (ფოტო მოგვაწოდა მარინე ლაგვილავამ). ფოტო გადაღებულია მეოცე საუკუნის 50-იან წლებში.

იდენტიფიცირებული პირები: იროდი ალანია, რადიკო ალანია, ლიანა ლაგვილავა, ანრი ბერაია, ლუდუკი ჯგერენაია, შალიკო ბუკია.

სოფლის მეურნეობის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი ვალენტინა ლატარია

 სოფლის მეურნეობის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი ვალენტინა ლატარია დაიბადა ხობის რაიონის სოფელ ხეთაში, პედაგოგების ოჯახში. ვ. ლატარიამ 1932 წელს წარმატებით დაამთავრა საქართველოს სუბტროპიკული კულტურების  ინსტიტუტი. 

ვ. ლატარია 55 წლის განმავლობაში მუშაობდა სუბტროპიკული კულტურების  ინსტიტუტში სხვადასხვა თანამდებობაზე. ვ. ლატარია პირველი ქართველი ქალია, რომელსაც ნიადაგმცოდნეობის სფეროში მიენიჭა დოქტორის ხარისხი. მის კალამს ეკუთვნის 70-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომი, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანეს ნიადაგმცოდნეობის განვითარებაში. მისი უშუალო ხელმძღვანელობით შესრულებულია ათეულობით საკანდიდატო და სადოქტორო დისერტაცია.

                                                  მარცხნიდან პირველი ვალენტინა ლატარია

ვ. ლატარია წარმატებით მონაწილეობდა საერთაშორისო სიმპოზიუმებსა და კონფერენციებში. 1968 წელს გამოქვეყნდა მონოგრაფია მიკროელემენტები საქართველოს მდელოს ყავისფერ ნიადაგებში“ ხოლო, 1981 წელს - „მდელოს ყავისფერი ნიადაგები და მათი ნაყოფიერების ამაღლება”.

ვალენტინა ლატარია დაკრძალულია თბილისში. ღმერთმა აცხონოს მისი სული!

 წყარო:

1.       „ხსოვნის წიგნი“, 1996 წელი.

2.  საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის გვერდზე განთავსებული ფოტოები და კატალოგები.

 

 

ქეთი ზარანდია - 100 %-იანი სახელმწიფო გრანტის მფლობელი ხიბულელი მაგისტრანტი

 ქეთი ზარანდიამ 2017 წელს დაამთავრა ახალი ხიბულის N2 (ზუბის) საჯარო სკოლა. იმავე წელს ჩაირიცხა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, ფსიქოლოგიისა და განათლების მეცნიერებათა ფაკულტეტზე, რომელიც წარმატებით  დაასრულა 2021 წელს. წელს ჩაირიცხა ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტში, განათლების ადმინისტრირების პროგრამაზე და მოიპოვა 100% იანი სახელმწიფო გრანტი. 2021 წლის მარტში მეგობრებთან ერთად დააფუძნა არასამთავრობო ორგანიზაცია "ჩვენ განათლებისთვის • We 4 Education". ქეთი, ამჟამად თბილისის N133 საჯარო სკოლაში მუშაობს.

 გრანტები

1. "ხობის ახალგაზრდული იდეის" / Youth Bank - ის მიერ დაფინანსებული პროექტი

- ,,განვაახლოთ ბიბლიოთეკა" (700 ლარი)

2. დაფინანსებული პროექტი - "ბულინგი მოზარდებში, გამომწვევი მიზეზები და

აღმოფხვრის გზები",,,ტოლერანტობის, სამოქალაქო ცნობიერებისა და

ინტეგრაციის მხარდაჭერის პროგრამის [PITA] ფარგლებში გამოცხადებულ მცირე

გრანტების კონკურსში. (430 ლარი), 2019

3. დაფინანსებული პროექტი - "მე ვარ მედიაწიგნიერი",,,ტოლერანტობის,

სამოქალაქო ცნობიერებისა და ინტეგრაციის მხარდაჭერის პროგრამის [PITA]

ფარგლებში გამოცხადებულ მცირე გრანტების კონკურსში. (600 ლარი) 2020

 პროექტები

 1.პროექტის „ეთნიკური უმცირესობების წარმომადგენლებისთვის პროფესიული და

უმაღლესი განათლების ხელმისაწვდომობის შესახებ საინფორმაციო კამპანია“ -

ტრენერი.

2. მონაწილეობა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო

უნივერსიტეტის ცენტრალური განათლებისა და მეცნიერების დეპარტამენტის

მიერ ორგანიზებულ პროექტებში: ,,თვითგანვითარების ტრენინგი“

,,თვითმენეჯმენტი”.

,,ინკლუზიური განათლება და პრობლემური ქცევის მართვის სტრატეგიები”

3. პროექტი: საქართველოს ახალგაზრდულ ორგანიზაციათა ნაციონალური საბჭოს

პროექტი “ახალგაზრდობა მნიშვნელოვანია” რომელიც სსიპ ახალგაზრდობის

სააგენტოს მილიონიანი ფონდის საგრანტო კონკურსის ll თემატური

მიმართულების გამარჯვებულია.

4. "მონაწილეობა მნიშვნელოვანია" - საქართველოს ახალგაზრდულ

ორგანიზაციათა ნაციონალური საბჭოს პროექტი “Participation Matters”,

რომელიც ხორციელდება ახალგაზრდული ორგანიზაციების გაძლიერების

პროგრამის ფარგლებში და დაფინანსებულია ევროპის კავშირის მიერ, რათა

შემსუბუქდეს “COVID-19”ის გავლენა რეგიონში.

 

კონფერენციები

 1. საქართველოს მოხალისეთა მეხუთე ეროვნული კონფერენცია ,,მოხალისეობა,

სამოქალაქო ჩართულობა და ახალგაზრდები საქართველოში“/თსუ, Helping

Hand/15.03.2019

2. მონაწილეობა იაკობ გოგებაშვილისადმი მიძღვნილ სტუდენტთა I სამეცნიერო

კონფერენციაში/თსუ/ 29.10.2019

3. მონაწილეობა მასწავლებელთა VIII საუნივერსიტეტო კონფერენცია

,,უნივერსიტეტი სკოლას - სკოლა უნივერსიტეტს“ 30.11.2019

4. Tbilisi Regional Conference 2019

5. განათლების ფორუმი - "დისტანციურ სწავლებასთან დაკავშირებული

გამოწვევები, ბულინგი და ბრძოლა ბულინგის წინააღმდეგ" KEY CONSULTING -

26.07.2020

6. იაკობ გოგებაშვილისადმი მიძღვნილი სტუდენტთა II სამეცნიერო კონფერენცია

„იაკობ გოგებაშვილი – 180“.

  Apnsc კავშირი ადამიანებისათვის განსაკუთრებულ ზრუნვას რომ საჭიროებენ (სოც.თერაპიის სახლი - მოხალისე).

თსუ-საბავშვო უნივერსიტეტი - სტაჟიორი

არასამთავრობო ორგანიზაცია "Helping Hand" - კოორდინატორი

თსუ დესპანი - 2019-2020 წ.წ.

თსუ ახალგაზრდული ცენტრი - მოხალისე ტუტორი

ონლაინ რადიო "ჩემი ხმა" - პროდიუსერი

გაეროში საქართველოს ახალგაზრდობის წარმომადგენელის ესმა გუმბერიძის

საავტორო გადაცემა " ჰორიზონტს მიღმა"

 

ახალი ხიბულა (1977 წელი)

 ძალიან ლამაზი ახალი ხიბულა. ხედი ხიბულის ცენტრიდან (1977 წელი)

-------

ახალი ხიბულის ჩაის პლანტაციები.

ხობის რაიონის სოფელ ახალი ხიბულის კიროვის კოლმეურნეობის თავმჯდომარე, სოციალისტური შრომის გმირი შალვა კემულარია და საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი ესტერ ღურწკაია.

-----

                                         ჩაის საკრეფი ტრაქტორი (ახალი ხიბულა) - კლიმენტი ლაშხია

ნიკოლოზ დიმიტრის ძე მებონია

 ნიკოლოზ (კოლია) მებონია დაიბადა 1918 წლის 3 იანვარს წალენჯიხის რაიონის სოფელ ობუჯში. 7 წლისა შეიყვანეს წალენჯიხის საშუალო სკოლის პირველ კლასში. საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ 1939 წელს გაიწვიეს სავალდებულო სამხედრო სამსახურში, სადაც მეორე მსოფლიო ომმა მოუსწრო. მეორე მსოფლიო ომის დამთავრების შემდეგ, 1946 წელს დემობილიზებულ იქნა არმიის რიგებიდან. სამამულო ომის პერიოდში მიღებული აქვს ჯილდოები და მადლობები.

1947 წელს მუშაობა დაიწყო წალენჯიხის რაიონის სოფელ ნაკიფუს საშუალო სკოლაში სამხედრო-ფიზკულტურის მასწავლებლად. 1949 წელს დაამთავრა ქალაქ ზუგდიდის პედაგოგიური ინსტიტუტი. ინსტიტუტში სწავლის დასრულების შემდეგ 1949 წელს საცხოვრებლად გადმოვიდა ხობის რაიონის სოფელ ახალ ხიბულაში და მუშაობა დაიწყო ხობის რაიონის სოფელ ზუბის საშუალო სკოლაში სამხედრო-ფიზკულტურის პედაგოგად. ზუბის სკოლაში იმუშავა 1979 წლამდე.

#ხიბულელთახსოვნას

ლექსი ყორათზე

 გთავაზობთ პაოლო იაშვილის ლექსს "ყორათი" და ლეო ქიაჩელის საგაზეთო სტატიას ყორათზე, რომელიც  გამოქვეყნდა გაზეთ "კომუნისტში" 1934 წელს. ყორათი მეოცე საუკუნის 30-იან წლებამდე ყოფილა ღელე, რომელიც შემდეგ დიდ არხად აქციეს.

პაოლო იაშვილის ლექსი „ყორათი“

ყორათი

უწინ განა მიწა იყო

ეს მთლიანი ბარდი,

ვინ ნახა და ვინ წაიღო

ამ ბუნების დარდი?

 

რა კაცი არ გაამწარა,

დაუდუნა მაჯა?

ქვეშ ჭაობი, ცა ნაცარა

და მტირალი ყანჩა.

 

არც ნაკვეთი რიგიანი,

რომ მიუდგეს თოხი,

ტყეში ტახი, დინგიანი

დასცურავდა ოხვრით.

 

ქარში უფრო მწარედ კვნესდა

ეს ნაძრახი ჭალა;

ეშინოდა კაცს ამ ტყესთან

წვიმიანში ჩავლა.

 

არც სიმღერა, არც კეთილი

გამარჯვება სადმე.

ხავსი, როგორც დაწყვეტილი

დაფლეთილი ბადე.

 

ვინ ნახავდა მწიფე ხეხილს

ამ დაბალში მაშინ;

ან გულღია, ბეჯით გლეხის

მუშაობას ბაღში.

 

ვინ ისმენდა, ვინ ნახავდა,

ჩანგურის ტკბილ სიმებს,

ამ ჯოჯოხეთს ვინ ახადა

ეს სუდარა მძიმე?

 

შორს, ბოლოში რომ ანთია

მშობლიური დროშა,

ეს ახალი ყორათია,

ეს სოფელი მოსჩანს.

 

კაცი მართლა ლომ-გმირია,

თუ ბორკილი დახსნეს,

ეს დუღაბის ბოგირია,

გადასული არხზე.

 

ვხედავ მიწას არხებიანს

აღარც ხავსი ჰფარავს,

ეს ახალი სახლებია,

რომ ანათებს შარას.

 

გამოჩნდება ეს-ეს არი

ქვის მაღალი ხიდი,

გაღმა დიდი სამწყესარი,

საძოვარი დიდი.

 რა წითელი მდინარეა,

რომ მოსცურავს გაღმა,

ეს ბავშები ვინ არიან,

რომ მღერიან თანხმად.

 ეს სოფელის ნახირია,

სულ წითელი ფერის;

ეს მწყემსები გაჰყვირიან,

ეს ბავშობა მღერის.

 

ეს კოლხიდის სურათია

მწვანეთ მოელვარე,

ეს აღმდგარი ყორათია _

ახალგაზრდა მხარე.

პაოლო იაშვილის ხელნაწერი