პირველი არხის მუსიკალურ გადაცემათა რედაქციის ხელმძღვანელს, სოლომონ ლაფაურს ზემო ქვალონელი ქალბატონის - რუსიკო ალანიას წერილი „მუსიკალური ხობის“ შესახებ.
რა უხინჯო, უმშვენიერესი და ფაქიზად შერჩეულია „მუსიკალური ხობის“ რეპერტუარი. ან რა ხატოვანი ფონი, თუნდაც მეჩონგურე /თუ მეფანდურე/ ქალთა გრაციოზული, საოცრად სურათხატოვანი პოზაა... მოღერებული გედის ყელით, შერჩეული კოსტუმები, მდინარის თუ შადრევნის შემოგარენი.ან ის ერთი ციცქნა გოგონა, „რ“ - ნაცვლად „ლ“-ს რომ ამბობდა. ოღონდ გამოგიტყდებით ხობის მონასტრის ხილვა უფრო მეტადფ მინდოდა, მოგეხსენებათ იგი რა ძვირფასი განძია კოლხიდისათვის, კერძოდ კი სამეგრელოსთვის, ალბათ შიგნით ისე იავარქმნილია ყოველივე, რომ შესახედავად ვერ შეირჩა.მე ხობის რაიონის სოფელ ზემო ქვალონში - ცნობილი მებაღის ოჯახში დავიბადე, ერთადერთ ძმა ომში დამეღუპა, მშობლებიც მას გადაჰყვნენ და უგუნურთა ხელით მოიჭრა და მოისრა უნიკალური ჯიშის ხეები ჩემს ეზოში, ხოლო სოფელს ისევ უბადრუკებმა სახელიც შეუცვალეს, ალიონი დაარქვეს /!?/ რამაც ისერიგად მატკინა გული, რომ ჩემს სოფელში მისვლა ჭრილობაზე ჭრილობის დამატებაა ჟანგიანი დანით.იქნებ ყოველივე ამის გამოც, ვიღაცამ ჩემი ბავშვობის შორეული წარსულის სიმებს სათუთად ჩამოჰკრა ხელი და რაღაც დიადი, მშობლიური, სევდიანი და ღვთაებრივი მაჩუქა.იქნებ ეს ის ჩამოკრაა ბარებისა, რომელიც ბავშვობის ადგილებს მოგვაგონებს და სიყვარულის ჯაჭვებს შეგვაბამს, რათა იმ ადგილებს მივუბრუნდეთ, სადაც ფეხი ავიდგით, სადაც ჩვენი წინაპრები ცხოვრობდნენ, შრომობდნენ, იტანჯებოდენ და მაინც თავიანთ ნააკვნარზე იდგნენ...კურთხეულ იყოს ეს მშვენიერი, დიდებული დასაწყისი, რომლის ბილიკებიდან ის ენამოჩლექილი გოგონა მოაბიჯებს...1979 წ.დოკუმენტი დაცულია ეროვნული ბიბლიოთეკის ფონდ ივერიელში.
გვერდები
▼
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.